Δύο μεταγραφές έκανε ο Παναθηναϊκός στο χειμερινό μεταγραφικό παράθυρο (έως αυτή την στιγμή) και ενισχύθηκε στο κέντρο και την επίθεση.
Κάρολ Σβιντέρσκι και Μανώλης Σιώπης φόρεσαν τα πράσινα και είναι παίκτες του Παναθηναϊκού.
Η γκρίνια δεν άργησε να έρθει από την πρώτη κιόλας στιγμή που γράφτηκαν τα ονόματά τους. Το γιατί ουδείς το γνωρίζει ή έστω ουδείς δεν το κατανοεί.
Η περίπτωση του Σβιντέρσκι
Γκρίνια γιατί αποκτήθηκε ο Κάρολ Σβιντέρσκι και πως “δεν είναι καλύτερος του Ιωαννίδη” , “προέρχεται από πρωτάθλημα χαμηλής δυναμικής”, “είναι μεγάλος”, “έπρεπε να έρθει κάποιος με καλύτερη επαφή με τα δίχτυα”.
Αρχικά είναι σχεδόν αδύνατο ένα παίκτης με πολύ καλά στατικά στα γκολ, να αφήσει μεσούσης της σεζόν την ομάδα του και να αλλάξει περιβάλλον. Δεύτερον πως γίνεται 28 χρονών να είναι μεγάλος; Συνήθως σε αυτή την ηλικία οι παίκτες έχουν ωριμάσει το παιχνίδι τους και γνωρίζουν τις δυνατότητες τους.
Τρίτον, έπαιζε σε ένα πρωτάθλημα που σε 85 συμμετοχές σκόραρε 32 φορές και έδωσε 15 ασίστ. Τέταρτον, το εάν είναι ή όχι καλύτερος του Ιωαννίδη θα φανεί εν καιρώ. Ωστόσο καμία ομάδα δεν αδειάζει το βασικό της σέντερ φορ, ειδικά όταν έχει γίνει ανανέωση συμβολαίου με παχυλό μισθό.
Η δυσαρέσκεια με τον Σιώπη
Ακόμη μια περίπτωση που η γκρίνια έκανε την εμφάνισή της, πριν καν ολοκληρωθεί η μεταγραφή.
“Τι να τον κάνουμε τον Σιώπη, έχουμε εξάρια”, “καλά εντάξει έρχονται παίκτες για να κάνουν χαβαλέ”, “αν ήταν καλός θα είχε μείνει στην Κάρντιφ”, “κλίκα με τον Μπακασέτα”.
Πρώτον, ο πνευμονία σαν την Σιώπη δεν έχει κανένας παίκτης στην Super League 1, οπότε κάτι θα είδε ο Ρούι Βιτόρια και τον ήθελε. Κατά δεύτερον, ο Έλληνας μέσος σε καμία ομάδα που έπαιξε δεν έκανε χαβαλέ, αντιθέτως πάντα δίνει το 100% , αυτό που ξέρει, αυτό που μπορεί, αυτό που του βγαίνει και αυτό που πολλοί παίκτες δεν δίνουν.
Τρίτον, όταν ένας ποδοσφαιριστής είναι καλός δεν σημαίνει ότι πρέπει να κάτσει με το ζόρι σε μια ομάδα. Ψυχολογία, κλίμα, καταστάσεις και προτιμήσεις παίζουν μεγάλο ρόλο στην πορεία του. Τέταρτον και τελευταίο. Οι “κλίκες” υπάρχουν παντού και πάντα. Μόνο που δεν είναι κλίκες αλλά παρέες. Μιλάμε για δύο παίκτες που έχουν παίξει μαζί σε δύο ομάδες (Πανιώνιο και Τράμπζονσπορ) , “ματώνουν” μαζί για την Εθνική Ελλάδας και τώρα θα είναι ντουέτο και στον Παναθηναϊκό.
Μόνο εμείς αυτά τα πράγματα
Πως γίνεται να ακυρώνεται η αξία των ποδοσφαιριστών πριν καν παίξουν έστω ένα παιχνίδι; Γιατί τόση γκρίνια σε κάθε κίνηση;
Μερικοί διαφωνούν και μερικοί συμφωνούν με διοίκηση, σταφ κλπ. Όμως δεν έχει αυτό σημασία στο τέλος της ημέρας.
Σημασία έχει ότι όλοι αυτοί που κλωτσάνε την μπάλα φοράνε το τριφύλλι στο στήθος. Είναι παίκτες του Παναθηναϊκού.
Ας μείνουν στην άκρη τα περί διοίκησης και οι όποιες διαφωνίες όταν γίνεται λόγος για τους παίκτες. Ακόμη και ένας σκύλος αν φοράει την πράσινη φανέλα θα πρέπει να έχει την κατάλληλη υποστήριξη από τον φίλαθλο κόσμο.
