Ο Νίκος Σάρρος προτείνει να ξεβολευτείτε με τον Παναθηναϊκό και να αφήσετε τον Αταμάν να κάνει την δουλειά του.
Αυτό το ήρεμο, εκνευριστικά ήρεμο για Αταμάν προφίλ, δείχνει οτι ο Τούρκος θέλει να φέρει τους παίκτες προ των ευθυνών τους. Δεν έχει το αλάθητο φυσικά, αλλά έχει κερδίσει το δικαίωμα να κάνει ότι θέλει και να κρίνει αυτός πως θα γυρίσει το χαρτι.
Γράφει ο Νίκος Σάρρος
Έχει προκαλέσει εντύπωση στους παροικούντες στην πράσινη Ιερουσαλήμ η απόφαση του Αταμαν να βάλει πρωινές προπονήσεις τις ημέρες των αγώνων τον τελευταίο μήνα.
Αφορμή και αιτία ήταν σίγουρα οι εμφανίσεις της ομάδας μετά τα μέσα Νοέμβρη. Ο Τούρκος θεωρεί οτι το πρόβλημα ειναι πνευματικό και αποφάσισε να το λύσει μέσω αυτής της διαδικάσίας. Μία απόφαση που αν προσπαθήσουμε να ερμηνεύσουμε, νομίζω οτι δείχνει ξεκάθαρα που το πάει ο Αταμαν.
Ο Τούρκος προπονητής (ίσως) το αποφάσισε και το ξεκίνησε , πιστευοντας οτι αυτό θα ξυπνήσει τους παίκτες του, κυρίως γιατι θα τους βγάλει από την βολή τους. Μία βολή που για αρκετούς απο αυτούς έχει μπλαζέ εικόνα, οχι νεύρο, όχι ένταση. Να περάσει το μύνημα οτι «εφόσον δεν δείχνετε μόχθο και κόπο μέσα στον αγώνα, θα κάνετε πρωινή προπόνηση ώστε τουλάχιστον να κουράζεστε εκει. Οταν δω αλλάγη στην πνευματική σας είκονα μέσα στο παιχνίδι, θα το σταματήσω».
Ακούγεται τιμωτηρικό, ίσως και να ειναι. Αθλητές τέτοιου βεληνεκούς δεν βγαίνουν έυκολα έξω απο τις καθημερινές συνήθειες τους. Εκτός αν ο προπονητής ειναι ο Εργκιν Αταμαν, κατακτητής των τριών από τις τέσσερις τελευταίες Ευρωλίγκες. Οταν λοιπόν τους το κάνεις αυτό, κάποιοι μπορούν να το δουν σαν τιμωρία και να σπαστούν, άλλοι σαν καμπανάκι να ξυπνήσουν, άλλοι σαν ευκαιρία να κερδίζουν χρόνο, άλλη σαν μία δίκαιη πράξη.
Δεν ειναι τυχαίο ότι από τότε που συνέβη αυτό το γεγονός με τις προπονήσεις τις μέρες των αγώνων, υπάρχουν πολλά νεύρα στην ομάδα, όπως του Ναν και εσχάτως του Λεσόρ, αλλά και περιστατικά όπως αυτό του Παπαπέτρου, που δείχνουν οτι κάτι έχει ενοχλήσει. Ο Ναν τα έχει με τους διαιτητές καταφανέστατα, αλλά η έκρηξη του ίσως να έχει βαθύτερα αίτια.
Αντίθετα την ίδια στιγμή ο Αταμάν παραμένει ήρεμος, εως ατάραχος στον πάγκο ακόμα και όταν η ομάδα δείχνει σημάδια αποσύνθεσης, όπως προχτές με την Εφές. Αυτό το ήρεμο, εκνευριστικά ήρεμο για Αταμάν προφίλ, δείχνει οτι ο Τούρκος θέλει να φέρει τους παίκτες προ των ευθυνών τους. Δεν έχει το αλάθητο φυσικά, αλλά έχει κερδίσει το δικαίωμα να κάνει ότι θέλει και να κρίνει αυτός πως θα γυρίσει το χαρτι.
Μέχρι και αν θα συμβεί αυτό, θα παρακολουθούμε με ενδιαφέρον σφιγμένες γάμπες και βαριά πόδια. Σε μία Ευρωλίγκα που προπορεύονται οι 2 πιο αθλητικές και μακράν των υπολοίπων ομάδες σε ένταση, το μύνημα του Τούρκου ειναι σαφές: Δεν με ενδιαφέρει αν πονάνε οι γάμπες σου και δεν βάζεις τα σουτ. θελω να κερδίσω μέσα απο την ένταση στην άμυνα. Μπορεί να του δώσει κανένας άδικο;
